Waar schilderijen van ‘thuisland’ over landschappen gaat, gaat ‘wortels’ over mensen. Groepen van individuen.
Dezelfde vraag ligt op tafel. Wie is er belangrijker: de groep of het individu? Op scholen, in families in straten. De groep is zichtbaarder dan het individu. Overal benen, armen, hoofden. Geen herkenbare gezichten.
Nog meer dan in de andere series, wordt bij deze schilderstukken de techniek van transparante lagen verf over elkaar heen gebruikt. Het wit blijft wel zichtbaar. Vormen lopen door elkaar heen in deze schilderijen, daardoor zijn ze moeilijk te vinden voor het oog.